Φοίβε Θεέ,
Άναξ Πυρφόρε
Τριποδιλάλε Ξανθέ Τοξευτά,
Απολλον Θεέ,
Μάντη Δαφνηφόρε
Δαίμον Καθάρσιε και Αυξητά...
Εσένα καλούμε, εσένα υμνούμε
Πύθιε, Λατώε,
Παιάν, Κοσμητά...

Θαργήλια, η κύρια εορτή του μηνός Θαργηλιώνος, εορτή αφιερωμένη στον Θεό Απόλλωνα και την αδελφή του Αρτέμιδα...
Eίναι η στιγμή του χρόνου που η Ανθεία Θεά (Αφροδίτη) παραδίδει τις κλείδες της Φύσης στον Φοίβο, Γεώργιο, Σιτάλκα, αυξητή καρποφόρο Θεό Θεοφάνεια, ο Θεός σε όλο του το μεγαλείο, λαμπερός, πάνω σ' ένα καταγάλανο ουρανό....
Και εμείς στους πρόποδες της καταπράσινης, αυτή την εποχή, Πάρνηθας νοιώθουμε ένα με τους Θεούς....
Ο ήχος από τον δίαυλο, την λύρα και το τύμπανο, ανέβηκε στους ουρανούς, οι ύμνοι μας ενώθηκαν με το κρώξιμο του κορακιού που πετούσε από πάνω μας, όπως και πέρισυ, λες και παρακολουθούσε τις προσευχές μας!
Τα λουλούδια πλημμύρισαν τον βωμό, ο οποίος καθιερώθηκε “έως πέρατος τελετής”, η Εστία του σκλαβωμένου έθνους μας άναψε, το θυμίαμα ανέβηκε στους ουρανούς, και η θεϊκή αρχαία ελληνική γλώσσα των ύμνων μας, αντήχησε στις πλαγιές του βουνού!
Το από συμβολών φαγοπότι που κράτησε μέχρι αργά το απόγευμα συμπλήρωσε την γεμάτη Χαρά και Ευδαιμονία ημέρα μας....
Εμείς τα μέλη του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών ευχόμαστε σε όλους τους Συνέλληνες Χρόνια Πολλά.