ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΗΛΙΟΝ

Ευφαμείτω πάς αιθήρ, 
γή καί πόντος καί πνοιαί, 
ούρεα, τέμπεα σιγάτω, 
ήχοι φθόγγοι τ' ορνίθων: 
μέλλει γάρ πορτ' ημάς βαίνειν 
Φοίβος ακερσεκόμας ευχαίτας. 

χιονοβλεφάρου πάτερ 'Αούς, 
ροδόεσσαν ός άντυγα πώλων 
πτανοίς υπ' ίχνεσσι διώκεις, 
χρυσέαισιν αγαλλόμενος κόμαις 
περί νώτον απείριτον ουρανού 
ακτίνα πολύστροφον αμπλέκων, 
αίγλας πολυδερκέα παγάν 
περί γαίαν άπασαν ελίσσων, 
ποταμοί δέ σέθεν πυρός αμβρότου 
τίκτουσιν επήρατον αμέραν. 
σοί μέν χορός εύδιος αστέρων 
κατ' ''Ολυμπον άνακτα χορεύει 
άνετον μέλος αιέν αείδων 
Φοιβηίδι τερπόμενος λύρα, 
γλαυκά δέ πάροιθε Σελάνα 
χρόνον ώριον αγεμονεύει 
λευκών υπό σύρμασι μόσχων: 
γάνυται δέ τέ <ς>οι νόος ευμενής 
πολυείμονα κόσμον ελίσσων.